Het Ontstaan van The Promotion Men.
{ 1958 – 1961 }Na jaren op een accoustische gitaar te hebben gespeeld, leek het me wel eens tijd voor iets anders>>>een elektrische gitaar ,dat is wat ik wilde.
Apache van The Shadows was voor mij het ultieme geluid!!
Na enkele jaren te hebben gewerkt bij bloemist Ton v. Gurp voor wat fooicentjes was het uiteindelijk tijd voor volume versterking!!
{ 1962 }Mijn spaanse gitaar kon de zolder op en mijn eerste nieuwe elektrische gitaar werd gekocht bij muziekhandel Nijholt in Hoensbroek!!
Daar kreeg ik een zwarte Hoyer in het vizier, de koop was meteen gesloten.
Hoyer guitars waren van zweedse makelij .
Veel keus had ik niet, hij had er maar enkele elektrische gitaren op voorraad .
De keus beviel me heel goed en het zag er allemaal erg ruig uit.
Trots als een pauw liet ik mijn Hoyer aan iedereen zien die het maar wilde!!
Ik speelde met mijn Hoyer op talentenjachten in mijn eentje op een versterkertje wat voorhanden was.
Ik kreeg er niet genoeg van en imiteerde vele gitaarsongs.
Ook stortte ik me op het componeren van songs.
Het ging naar alle tevredenheid en ik was zéér gelukkig met mijn gitaar!
Voor mij was dat een begin van een eigen band!!
Dat is wat ik wilde !! Beroemd worden gelijk als Cliff Richard & The Shadows!!
Bij dhr. Keuzekamp in Schinveld leerde ik de kneepjes van het gitaarspelen.
Later leerde ik klassiek gitaar bij muziekleraar Rademakers uit Merkelbeek.
De kleine akkoordjes hield ik voor gezien en fantaseerde er meer akkoorden bij.
Er kwamen mineur en majeur akkoorden en ik wilde steeds meer.
Muziek is het mooiste in mijn leven en daar deed ik alles voor.
Maar ik wilde meer en ging op zoek naar jongens die interesse hadden om met mij te gaan spelen in een band!!
{ 1963 }
Op de Philips leerde ik Frans van Haasen later kennen.
Frans was een goede sologitarist en wist wel hoe hij met accoorden moest omgaan.
Frans was van Indonesische afkomst en was met zij hele familie naar Nederland gevlucht.
De oorlog tegen de jappen was de reden om snel naar Nederland te komen.
De familie van Haasen was een grote familie.
Iedereen speelde in een band ,bovendien speelde ze ook met Andy Tielman en The Thielman Brothers. Zij traden heel veel in Duitsland op.
Bij de familie van Haasen leerde ik veel indische liedjes spelen en was er meteen verzot op.
Liedjes zoals>>Nona Manis,San Antonio rose, Little bird e.v.a. leerde ik van de familie Haasen. Het was altijd een plezier voor mij met de Hazy brothers te spelen in de woonkamer.
Hier kon ik mijn ervaring opdoen en dat deed ik maar al te graag!
De familie van Haasen woonde in Echt en daar kocht ik de eerste zangversterker voor fl. 75 .
Deze zangversterker was een Philips gloeilamp versterker en hier ben ik mee gaan spelen.
Ik kocht ook een tweede hands Davoli versterker van italiaanse makelij voor mijn Hoyer.
Dit was dan een versterkt begin van High Tunes in pré!!!
Na vele ontmoetingen heb ik op de Philips[ mijn werkgever ] Jan Zaad uit Schinveld ontmoet.
Jan werkte ook op de Philips in Sittard.
Na wat geklets zei Jan dat hij een goede zanger is en dat hij best wel mee wilde gaan in mijn nieuwe band in pré.
Ik vroeg Jan nog of hij een instrument bespeelt,maar helaas dat kon hij niet!!
Jan wilde persé zingen , ik stemde toe.
{ 1965 } Oprichting High Tunes 10 Maart 1965.
Als oprichter had ik dus Jan Zaad aangetrokken voor het vocalistische gedeelte van de band, Jan speelde helaas geen instrument.
Al snel leerde ik ook Ferry Derks kennen op de Philips, Ferry wilde ook mee doen. Dus 3 bandleden had ik al op dat moment.
Ferry was nog geen kunstenaar op de gitaar , maar daar zou ik Ferry mee helpen.
Echter Ferry heeft in onderling overleg met mij The High Tunes in pré vrij snel verlaten.
Dat is jammer daar Ferry wel een nieuwe Eko gitaar had gekocht bij fa. Nijholt in Hoensbroek d.d. 16-03-1965. Ferry heeft de EKO gitaar nu nog in zijn bezit!!
Na enkele maanden kreeg ik via via te horen van het bestaan van John Wesseling uit Hoensbroek.
Met mijn bromfiets { Eijsinck } ging ik naar John en ik kreeg meteen de goedkeuring!!
John was de vierde muzikant in mijn orkest!Ferry had het schip reeds snel verlaten, zie verder het verhaal dat Ferry zelf geschreven heeft voor me.
Een naam had ik al verzonnen. nl >>> The High Tunes
Stelt U zich voor ,in die tijd waren er zeer weinig muzikanten , bands waren er nauwelijks en ik was blij met John als bassist.
Dus mijn band bestond nu al uit 3 muzikanten t.w. :
Henk Bloebaum [solo] Jan Zaad [Vocaal] en John Wesseling [bass]
Uiteraard was de band nog niet compleet en zocht ik nog naar een slagwerker en een slaggitarist.
Op mijn werk kreeg ik te horen van het bestaan van een drummer.
Hij moet heel goed zijn en hij drumt eenieder onder de tafel zo werd mij verteld door een collega.
Het was Marcel Peeters uit Hoensbroek, zoon van een bakker.
Dus weer snel op mijn Eisinck bromfiets naar Hoensbroek.
Ik werd ontvangen door zijn ouders, helaas was Marcel er niet.
De vader van Marcel kwam nog uit de bakkerij in zijn bakkerskleding en was heel vriendelijk tegen mij. Ik dacht meteen >>>dat zit gebakken!!!
Uiteraard vroeg ik aan zijn ouders wanneer hij thuis is.
Morgen kon ik komen en dan zou Marcel thuis zijn ,dat regelde ze wel .
De dag erna stond ik oog in oog met mijn nieuwe drummer Marcel Peeters.
Marcel vond alles prima en het leek mij op dat moment de geschiktste persoon te hebben gevonden in Marcel Peeters.
In de bakkerij konden we eventueel repeteren als we geen ruimte ter beschikking hadden.
En zo gebeurde het ook menige keer.
Echter niet voor immer, we moesten snel een vervangende ruimte zoeken.
Dat gebeurde ook , en wel in Schinveld.
Jan Zaad had in Schinveld een repetitieruimte gevonden, het gebouw>>FA SI LA.
Ondertussen was ik driftig op zoek naar een slaggitarist.
Vrij snel ontmoette ik Njisa Wang.
Njisa was van chinese afkomst en zijn ouders hadden een chinees restaurant in Hoensbroek.
Er werd een proefrepetitie gedaan met Nijsa .
Jan, John ,Marcel en ik vonden Njisa wel een geschikt persoon.
Er was wel één nadeel aan Njisa verbonden en dat was niet mis.
Nijsa werkte in het restaurant en als hij moest werken als ober, dan kon hij niet optreden!!
Dat was dan wel een harde dobber voor me.
Maar er was niemand anders voor handen ,dus we zijn maar akkoord gegaan.
De band was compleet!! Jan,John,Marcel, Njisa en ik [ Henk Bloebaum ].
We repeteerden als de gekke om zo snel mogelijk maar op te treden.
Bijna dagelijks waren we tezamen om songs uit te zoeken en te oefenen in onze samenstelling. >>>>>>>>>>>>>The High Tunes !!!!!!!!!!!!!!
Nu nog een oplossing voor Njisa als hij moet werken in het restaurant.
Ook hier heb ik een oplossing voor gevonden.
Henk Springer uit Hoensbroek kon aardig mee spelen en was regelmatig bij de repetitie aanwezig.
{ 1965 }Henk werd dus de partij van Njisa aan geleerd en dat was dan de oplossing voor Njisa.
Echter Henk had ook een probleem met zich mee
Bij de familie Springer waren ze streng protestant gereformeerd.
Dit betekende voor Henk Springer dat hij niet mocht optreden,dus hij bleef maar als 5e wiel aan de kar hangen.
Ik gokte er op dat als Njisa niet kon, Henk zou invallen.
Zonder medeweten van zijn ouders uiteraard.
Gelukkig is het allemaal redelijk afgelopen.
Ineens had ik een geweldige inval !!!!!!!!!!!!!!
Wij zouden een plaatje moeten maken om meer bekendheid te krijgen !
Dus ik heb geschreven bij het leven om maar ergens een afspraak te maken in Hilversum.
Ondertussen leerde wij ene zekere Wiel Massij kennen uit Mariarade.
Wiel wilde ook wel eens zingen.
Maar wilde als vaste fan altijd en overal erbij zijn.
Wiel was een leuke gozer en wij konden goed opschieten met Wiel.
Dus Wiel was er vaak bij als fan en toehoorder , af en toe zong hij een liedje.
Ondertussen speelden we alom en het ging heel goed met de band.
Plotseling kreeg ik een bericht van de Phonogram Studio in Hilversum.
Dit was ongelooflijk voor ons.
Wij waren uitgenodigd voor een auditie in de studio.
Snel hadden we wat songs meerdere malen door genomen en goed gerepeteerd.
Ik wilde alles behalve slecht voor de dag komen.
Er werd een VW busje gehuurd en de vader van John zal ons er naar toe rijden.
Niemand van ons beschikte over een rijbewijs,dus de vader van John was een zeer goede oplossing.
Alles was goed doorgenomen en we waren klaar voor de grote rit naar Hilversum!!
De vader van John,Jan, John, Marcel, Njisa ,Wiel en ondergetekende Henk gingen op pad.
Veel plezier hadden we tijdens de reis mogen beleven.
Gelachen ,gezongen en vooral veel verteld.
In Hilversum aangekomen werden we ontvangen door een dame.
Zij vertelde ons wat we te doen hadden en moesten maar even in een kamer wachten op een sein van haar.
In de studio werden de liedjes afgewerkt en opgenomen ,daar stonden we dan.
En maar wachten op de uitslag.
Ondertussen mochten we de opnames afluisteren.
Het was adembenemend om je eigen te horen.
Nog nooit had ik dat mogen meemaken, je eigen beluisteren met een professionele opname.
De dame kwam na enkele uurtjes ons vertellen dat we naar huis konden gaan.
Wij kregen een bericht van de studio hoe het verder gaat.
Met veel plezier en vol optimisme zijn we weer afgereisd naar huis, in de hoop dat alles gelukt is.
Wiel en de vader van John zeiden als toehoorders, dat het goed klonk en ze waren erg positief.
Thuis aangekomen was het meteen rusten en maar wachten tot de volgende dag.
Na een evaluatie waren we best heel tevreden met het beleefde avontuur.
Na een ruime maand kreeg ik het bericht dat Phonogram niet met ons verder wil.
Wij konden niet aan hun verwachtingen voldoen.
Weer een vreselijk tegenvaller voor me.
Het vocale geluid van Jan Zaad was o.a. niet goed bevallen.
Met Jan heb ik toen gesproken, Jan zag in dat hij niet meer iets voor ons kon betekenen.
Bovendien nam John ,Marcel en ik al geruime tijd het vocale ook tot onze rekening.
Dus Jan Zaad stopte ermee en wenste ons veel succes met de band!!
Plotseling zei Njisa me dat hij er ook mee stopt.
Wegens personele problemen in het restaurant moest hij dagelijks werken en had bijna geen vrij tijd meer over voor de band.
Hup daar ging mijn illusie weer.
Ik kreeg kontact met Leo Disco uit Brunssum via Henk Springer.
Leo zat bij Henk op school en zo kwam Leo bij mij in beeld!
Naar kort beraad kwam Leo de plek van Njisa opvullen.
Er was een nieuwe situatie ontstaan, de band was wederom gewijzigd.
Henk Springer gaf aan dat het niet meer mogelijk was te komen wegens zijn geloofsovertuiging. Zijn ouders beletten hem in het weekend te spelen.
Dat had ik nog niet meegemaakt ,het was echt heel vreemd en nieuw voor me.
Maar Leo paste zich heel goed aan en het was binnen een mum van tijd een van ons !!
Na een half jaar circa kwam Marcel niet meer geregeld oefenen.
Hij liet steeds vaker verstek gaan en kwam de afspraken niet meer na.
Hij had een vriendin in Heksenberg ,en daar was hij heel vaak.
Nu dat weer!!
Marcel zei dat hij wel wilde maar hield zich niet aan de repetitie afspraken.
Dat kan niet goed aflopen.
Uiteindelijk heeft Marcel de band verlaten en daar zat ik weer.
Ad Brugel kon ook aardig drummen en was altijd met ons in het Irenehuis.
Ad drumde als interrum drummer, de overgangstijd van de High Tunes naar Promotion Men.
Vaak drumde Ad enkele nummers mee als plezier en als vriend.
Ad heeft ons vaak uitgeholpen als er geen drummer was.
Daar ben ik hem nog steeds erkentelijk voor!!!
Gelukkig kende ik Ferry v. Zantvoort uit Brunssum!!!
Ferry gaf te kennen de drums wel voor zijn rekening te nemen.
Nooit geweten dat Ferry kon drummen, maar warempel het beviel me best wel.
Bovendien zong Ferry ook nog vrij redelijk.
Zo gezegd zo gedaan, Ferry was de nieuwe drummer en Marcel had het schip op eigen verzoek verlaten.
Meteen werd er een nieuwe naam bedacht >>The Promotion Men !!! 10 mrt 1966 !
De “nieuwe”band bestond uit:
Henk Bloebaum >>>> solo guitar en zang tevens oprichter.
John Wesseling>>>>>bass guitar en zang
Leo Disco >>>>>>>>Slagguitar en zang
Ferry v. Zantvoort >> drums en zang
De Davoli versterker werd ingeruild voor een Schaller!
Alweer een verbetering in het geluid!
We konden nog bij Ferry in de kelder thuis repeteren in tijd van nood.
Hier hebben we gebruik van gemaakt en het viel allemaal reuze mee.
en daar waren we heel blij mee.
Deze band zou het dan moeten gaan doen in de regio!!!
Meteen werd Leo Swoboda manager van de Promotion Men.
Leo kende we ook van het Irenehuis en Leo zou ook het vervoer voor zijn rekening nemen.
Dat was een meevaller,een manager tevens vriend en vervoer geregeld.
Later nam Gerrit Ebbinge het vervoer voor zijn rekening met zijn witte busje.
Gerrit was ook een vriend van ons vanuit het Irenehuis gebeuren.
Dus daar hadden we het volste vertrouwen dat de afspraken werden nagekomen.
Ook leerden we Stefan Borger kennen in het Irenehuis.
Stefan was een beer van een vent en hij sjouwde steeds mijn versterker en andere zwaar apparatuur. Het was voor Stefan een peuleschilletje!!
De band was compleet, we hadden een manager ,chauffeur en Stefan . Voilá !
Plots deed zich weer een nieuwe situatie voor.
Gerda Scholtens was een vriendin van ons die steeds als fan onze fanclub avonden bezocht .
Gerda vertelde ons dat ze wilde zingen in band.
Wij stemden toe en Gerda heeft liedjes voor haar rekening genomen .
Ze had een bewonderenswaardige stem en het was weer een andere sound in de band.
Gerda zong op een avond sommige songs en dat viel goed in de smaak.
Dit heeft Gerda een zeer geruime tijd gedaan ,om daarna ermee te stoppen.
Dus we waren weer met vier muzikanten in de band.
Meteen heb ik een artikeltje geschreven en opgezonden naar Muziek Expres.
Dit artikeltje is ook opgenomen in de Muziek Expres van December 1966 !!
Trots dat we waren ,een artikel over ons in de Muziek Expres!!!
In het Irenehuis kwam ik vaak, daar er vele jeugd bij elkander kwam op vrijdagavond van 19.00 uur tot ca. 23.00 uur!!
Jan Miedema was de beheerder ,Jan kende ik goed van het Irenehuis waar ik heel vaak mij amuseerde .
Er werden plaatjes gedraaid uit de hitparade, dus dat was het wel.
Vele vrienden heb ik daar leren kennen ,waar ik zelfs nog heden ten dage een goede vriendschappelijke relatie mee heb.
Ik kwam op het uniek idee levende muziek te beginnen met mijn band in het Irenehuis!!
Hier moest ik wel een afspraak maken met Jan Miedema.
Ik had namelijk zijn medewerking nodig. Het moest lukken!!!
Jan zei meteen is goed als je iets te bespreken hebt dan kom vrijdag een uurtje eerder, dan gaan we om de tafel zitten en dan hoor ik wel van je .
Zo gezegd zo gedaan,ik ben een uurtje eerder gekomen.
Ik zei tegen Jan dat ik een nieuwe band heb , The Promotion Men.
Jan wist wel van de band, maar kon niet weten dat wij al enkele uurtjes voor muziek konden zorgen.
Wij wilden gratis in het Irenehuis spelen boven in de kleinere ruimte.
Het is een zaaltje met wat tafels en stoelen,soort kantineruimte.
Ik zei tegen Jan ,wij kunnen wel ergens in een hoekje staan.
De vrijdag erna was het zover. Wij traden op voor het eerst in het Irenehuis als eerste life band!!
De opkomst was enorm, een drukte van belang.
Dat hadden wij in onze stoutste dromen nog niet durven te dromen.
Het succes was ongelooflijk en we wilden alleen maar doorgaan en meer spelen.
Er werd snel een fanclub georganiseerd door de Irenehuisgangers en het was beklonken.
Wij begonnen bekendheid te krijgen in de regio Brunssum. Dat is wat ik wilde!!
Na vele weken iedere vrijdag dit gedaan te hebben gingen we in de kelder een ruimte maken en toen was het hek van de dam.
De fanclub wilde meer , véél meer zelfs en wij ook!!!
Zij wilde dat wij vrijdags om de twee weken een optreden hadden in de kelder voor de fans! Dus zo gezegd zo gedaan, het werd bewerkstelligd.
Om de 14 dagen een dansavond met The Promotion Men in de kelder speciaal voor de fans.
Dit feest werd altijd drukker en maar drukker.
Nu werden nog meer bandjes uitgenodigd om voor onze fanclub te spelen.
Vele bandjes hebben hierna hun eerst noten in de kelder uitgebracht.
Iedereen werkte in kelder mee om het zo gezellig mogelijk te maken.
Slingers, versiersels, verlichtingen,iedereen nam iets mee,het was is er snel heel gezellig.
De hele kelder was hing vol met allerlei versiersels en het was enorm gezellig!!
Dit alles had ik me bedacht en was in de regio uniek, nergens was er een life band voor instuiven.
De grote zaal werd boven klaar gemaakt voor optredens, en we verhuisden later naar de bovenzaal toe.
Wij traden al op in verscheidene instuiven bv, instuif de Sneeuwbal, instuif Atlantis in Treebeek , houten KAJ gebouwtje Brunssum aan de venweg , Unitas in Brunssum ,v.d Broek Kerkeveld Brunssum , oude Concordia gebouw aan de Prins Hendriklaan te Brunssum, de Oude Mijnlamp in Hoensbroek en nog hier en daar op feestjes en gelegenheden!!
Wij speelden ook in Koningsbosch en in de Kakert en vele zaaltjes in Zuid Limburg.
Groot succes hadden we in de “Oude Smidse “in Valkenburg.
Hier kregen wij een kontrakt aangeboden , waar we regelmatig terug konden komen.
Het ging goed met te Promotion Men en we kregen minder tijd voor het Irenehuis.
Als The Promotion Men buiten haar eigen gemeentegrens speelden gingen de fans massaal mee, o.a. naar dancing Glavimans in Bocholtz.
Daar gingen 2 bussen van De Mulder uit Hoensbroek volgeladen met fans naar toe.
Gedenkwaardig was de afspraak die Gerrit en Leo en ik destijds hadden gemaakt met de eigenaar van deze dancing, nl dat als wij erin slaagden met 2 volle bussen te komen dat de entree voor de helft zou zijn en het orkest extra consumptiebonnen zou krijgen. De binnenkomst was fantastisch, dit dankzij Harrie Janssen, die naar binnen ging op zíjn handen, terwijl hij zijn benen in de nek had.
Andere bands speelden in het Irenehuis en wij kwamen er minder door de kontrakten elders.
De Afcent zanger Otis was een bekende zanger in de omgeving.
Hij trad op met The Ambs en vertolkte de blues en Soul Music.
Hij kon het als geen ander , Otis heeft zelfs met ons wat songs gezongen en dat was een eenmalig gevoel Otis te mogen begeleiden .
Al heel snel werden we overal gevraagd en we hadden ruim voldoende aan optredens.
Nu moest er een Burns Guitar nog gekocht worden voor me!
Snel naar Nijholt weer gegaan en een Burns Guitar besteld.
Ik had er geen idee van wat het was als er maar Burns op stond,want dat hadden The Shadows ook.
Na ca 6 weken kwam op een donderdagavond meneer Nijholt aan deur in de Wilhelminastraat 44 te Brunssum waar ik bij mijn ouders nog woonde.
Hij legde de gitaar op tafel en ik was meteen verliefd op mijn Burns Vista Sonic!!!
Het was een Sunburst rode Burns Vista Sonic Guitar.
Hij nam de Hoyer mee en liet na betaling de Burns bij mij!!!
Ik heb tot diep in de nacht op mijn nieuwe Burns gespeeld en was dolgelukkig!!
Niets kon min of meer nog gebeuren, ik was het geluk zelf!!!
De volgende dag liet ik de jongens de gitaar zien.
Telefoon hadden we niet in huis ,dus met mijn Burns op mijn Eisinck naar de jongens.
John zei dat hij ook uitzag naar een nieuwe basgitaar.
John kocht niet snel na mijn Burns Vista Sonic een Höfner Viol Bass ook bij Nijholt.
Meneer Nijholt was de hofleverancier van ons orkestje, hier konden we alles wat we nodig hadden kopen of bestellen.
De heer Nijholt soldeerde ook als er een kabel stuk was.
Dus de heer Nijholt was een onmisbaar persoon voor onze band.
The Beatles hadden al ruim van zich laten horen en John wilde kost wat kost de Beatle bas kopen.
Na niet al te lange tijd had John de Höfner Viol Bass gekocht!!
Nu kon ons niets meer gebeuren.
Later ruilde ik de Schaller in op een VOX AC30 gitaar versterker met vibrator.
Dat is de versterker waar ik naar uit keek want die hadden The Shadows ook en zelfs de Beatles speelden op VOX.
Dolgelukkig was ik met mijn Burns Vista Sonic Guitar en de VOX AC30!!
We speelden nog heel veel op allerlei soorten gezellige avonden
Maar plotseling kwam er weer roet in het eten!!
Ik werd opgeroepen om mijn dienstplicht te vervullen op 26 Januari 1966!!
Wat nu weer??????????????
Het noodlot was ook nog dat ik bestemd was voor de groep geleide wapens in Duitsland.
Dit betekende voor mij het beslissende nekschot!
Alles voor de band gedaan en nu dit weer.
Na een opleiding van ca. 4 maanden in NIjmegen en Deelen ,moest ik dan toch naar de luchtmacht in Erle in Duitsland.
Ik was in gedeeld bij de NIKE raketten. NATO.
Dit betekende meteen dat ik 2 weekenden op de kazerne moest blijven en beslist niet weg kan.
Het derde weekend kwam ik vrijdagavond thuis ca. 22.00 uur en moest ik zondagmiddag om 17. 00 weer terug naar de kazerne!!
Het was dat een bittere pil voor mij maar ook voor de band.
Alles had ik voor de band gedaan en nu gebeurt er iets ,waar ik niets aan kan doen.
Ik ben toen naar Henk Springer gegaan en vroeg of Henk in de gelegenheid was om mij uit te helpen als ik er niet zou zijn.
Henk zei dat hij dat zou proberen, hij heeft het ook best goed gedaan dat ruime jaar.
Tijdens mijn diensttijd ging de band achteruit en was er niet meer zo veel werk.
Nieuwe bands kwamen en namen onze plek in .
Toen ik demobiliseerde eind oktober 1967 was ik weer optimistisch en moest het maar eens echt gaan gebeuren.
Oktober 1967 was ik weer klaar voor het grote werk, ik had weer tijd en enorm veel zin erin.
Maar door omstandigheden heb ik de band onmiddellijk laten ontbinden. Ieder ging zijn eigen weg!!
John gaf aan te stoppen omdat hij verder wilde spelen in een R&B band met Lulu Willé.
Niemand had nog animo om verder te gaan. Nu was het voor mij over!!!
Ik had er plots geen zin meer in !!!
Ieder ging zijn eigen weg en ik zocht mijn heil in de een heel nieuw genre. Soul en Jimmy Hendrix.
Met George en Richard Brauers en Jan Franssen ging ik verder als Group ATAQ.
Na 18 maanden ging ik de dansmuziek verzorgen en verliet ik ATAQ.
Het was een onvergetelijke tijd!! Ik ben echt bevoorrecht dit te mogen hebben meegemaakt !
The Promotion Men was enkel nog nostalgie, waar ik met veel plezier naar terugkijk.
Iedereen hartelijk dank die mij in mijn band min of meer hebben ondersteund!!!
Het laatste optreden van “The Promotion Men”was in het legendarische Unitas gebouw in Brunssum Oktober 1967
Na ca. 22 jaar kreeg ik plots telefoon uit onverwachte hoek!
Gerrit Ebbinge belde mij op in 1990.
Hij wilde een Back to the Sixties houden met oud Irenehuis orkesten.
Ik voelde daar wel wat voor.
Meteen aan de slag met bellen en afspraken maken.
Met John Wesseling,Leo Disco ,Ad Brugel en Henk Bloebaum begonnen we weer vrij origineel in de oude bezetting.
Na vele personele veranderingen van The Promotion Men hebben we weer onze draai gevonden sinds 2005 met de volgende 5 muzikanten.
Henk Bloebaum
Leo Disco
Arno Schitz
Danny Wardenaar
Frans Banen
Met deze 5 muzikanten speel ik nog jaarlijks de Reunië Irenehuis Orkest in Brunssum .
We zullen het lang volhouden, daar we alle 5 er nog volop zin in hebben.
The Promotion Men forever!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! I love the band !!
Marcel Peeters overleden † 7-4-1986.
Stefan Borger overleden † 21-07-1989
Jan Zaad overleden † 9-12 2000 .
Wiel Massij overleden †13-01-2002.
Auteur: >>>> Henk Bloebaum 29-11-2006
