 1 |
 2 |
 3 |
 4
|
 5 |
 |
 6 |
 |
 7 |
 |
 8 |
|
 9 |
 10 |
 11
|
 12
|
 |
 |
|
|
 14 |
 15 |
 16 |
|
Na korte tijd verruilden we onze blitse blauwe blousjes voor nette jasjes, de “betere” stijl in die jaren. Ook die jasjes zijn weer door een welwillend familielid van Jan gemaakt. We oogden meteen professioneler. De radioversterker had inmiddels plaats gemaakt voor een echte (huur) versterker, meestal waren er op locatie installaties aanwezig, we moesten dan alleen nog onze gitaren erop zien te krijgen. Daarom hebben we zelf een versterker en een echo-galm (Dynacord met Echocord) aangeschaft. Wat een geluidje hadden we. Sound of the Sixties. Helaas ging dat natuurlijk van onze inkomsten af, we zijn er niet rijk door geworden. Dit kon ons speelplezier echter niet verminderen. Door de toegenomen bekendheid werden we gevraagd om complete dansavonden te verzorgen bij o.a. Het Volkshuis, Dancing Monopole, en Hubertushuis in Kerkrade. Op onze thuisbasis Bleyerheide waren we graag gezien en gehoord met onze muziek op de instuiven in o.a. het Patronaat en zaal Kluitmans. Ook over de grens hebben we wat optredens verzorgd in toenmalige Dancings. O.a. in Mariadorf, Alsdorf, Aken en een keer in Düsseldorf. Daarvoor moesten zelfs onze instrumenten en apparatuur voorzien worden van een douane verklaring en zegels. Nooit gecontroleerd! Lag misschien aan het tijdstip dat we thuiskwamen.
|
 17 |
 18 |
 |
 19 |
 20 |
 |
 21 |
van links naar rechts>>> Heinz Bodelier Otto Gilissen May Schoemans Jan Strolenberg
|
 22 |
links >Foto van de
bandleden en de vrouwen foto van 2019 links achter Otto Gillessen Daarvoor May Schoemans 3e rechts Jan Strolenberg << >> daarvoor Heinz Bodelier Verder de dames van de muzikanten
|
|
Toen dan in 1963 de eerste 2, Jan en May onder de wapenen moesten, hebben we helaas moeten stoppen. Jan is daarna nog een tijdje met de Rascals verder gegaan. Momenteel roert Otto nog de trom bij Holland’anka, een blaasmuziekorkest. Heinz speelt bij het Kerkraads seniorenorkest en Jan heeft tot voor kort Carnavalsvereniging Burgerlust vocaal ondersteund en zelfs hun lijflied op CD gezet. May tokkelt af en toe ook nog wat op zijn oude Höffner gitaar, helaas zonder medemuzikanten en zonder Dynacord. De muziek heeft ons allen veel plezier gebracht en doet dat voor iedereen persoonlijk nog steeds. Eens per jaar herdenken we dat nog samen zoals op onze Oldie reünie foto’s te zien zijn.
|
13
